ناودانی گالوانیزه چیست؟

مزایا:

ناودانی گالوانیزه به دلیل ویژگی‌هایی که از فرآیند گالوانیزاسیون حاصل می‌شود، مزایای متعددی دارد که آن را به گزینه‌ای بسیار محبوب در پروژه‌های عمرانی، صنعتی و دریایی تبدیل کرده است. یکی از مهم‌ترین مزایای آن مقاومت فوق‌العاده در برابر خوردگی است. زمانی که فولاد در معرض رطوبت، مواد شیمیایی یا شرایط محیطی سخت قرار می‌گیرد، مستعد زنگ‌زدگی و فرسایش می‌شود. اما با پوشش روی (زینک) که در فرآیند گالوانیزه به سطح آن اضافه می‌شود، یک سد مقاوم در برابر عوامل خورنده به وجود می‌آید. این لایه روی، نه تنها سطح فولاد را می‌پوشاند، بلکه حتی در صورت ایجاد خراش‌های سطحی، می‌تواند به‌واسطه خاصیت فداشوندگی خود از فولاد زیرین محافظت کند.

مزیت دیگر، افزایش طول عمر مفید ناودانی گالوانیزه است. بر اساس مطالعات صنعتی، این نوع از مقاطع فولادی می‌تواند در محیط‌های بیرونی تا بیش از ۵۰ سال دوام بیاورد، در حالی که ناودانی‌های معمولی در شرایط مشابه، نیازمند تعویض یا تعمیر خواهند بود.

از دیگر مزایای این محصول، کاهش نیاز به نگهداری و تعمیرات مکرر است. پوشش گالوانیزه باعث می‌شود که نیازی به رنگ‌آمیزی، تمیزکاری یا پوشش‌دهی مجدد در دوره‌های کوتاه‌مدت نباشد. این ویژگی به‌ویژه در پروژه‌های بزرگ و زیرساختی که دسترسی به سازه‌ها دشوار است، از نظر اقتصادی بسیار به‌صرفه خواهد بود.

همچنین، ناودانی گالوانیزه ظاهر یکنواخت و زیبایی دارد که در سازه‌های نمایان و پروژه‌های با طراحی صنعتی مدرن می‌تواند نقش زیبایی‌شناختی نیز ایفا کند. این پوشش، سطحی براق یا خاکستری-مات به محصول می‌بخشد که در برابر شرایط جوی تغییر رنگ نمی‌دهد.

معایب:

با وجود تمام مزایایی که برای ناودانی گالوانیزه برشمردیم، این محصول نیز مانند هر کالای صنعتی دیگری دارای محدودیت‌ها و معایبی است که لازم است در زمان انتخاب و خرید مورد توجه قرار گیرد.

اولین نکته، هزینه اولیه بالاتر نسبت به ناودانی معمولی است. فرآیند گالوانیزه کردن، به‌ویژه گالوانیزه گرم، هزینه‌بر است و باعث می‌شود قیمت تمام‌شده ناودانی افزایش یابد. اگرچه در بلندمدت و با در نظر گرفتن کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری، این هزینه جبران می‌شود، اما برای پروژه‌هایی با بودجه محدود، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

یکی دیگر از چالش‌ها، محدودیت در جوشکاری و فرآیندهای اتصال است. پوشش روی بر روی سطح ناودانی در هنگام جوشکاری ممکن است بخار شده و گازهای سمی تولید کند. بنابراین جوشکاری این نوع ناودانی نیازمند تجهیزات ایمنی خاص و تهویه مناسب است. همچنین، ممکن است پس از جوشکاری نیاز باشد که نقاط آسیب‌دیده از پوشش، مجدداً با مواد ضد خوردگی پوشش داده شوند تا از کاهش مقاومت در برابر زنگ‌زدگی جلوگیری شود.

از دیگر معایب می‌توان به حساسیت به آسیب‌های مکانیکی سطحی اشاره کرد. اگرچه لایه روی محافظ خوبی است، اما در صورتی که هنگام حمل‌ونقل یا نصب، سطح آن خراشیده شود و پوشش روی آسیب ببیند، نقاطی از فولاد در معرض خوردگی قرار می‌گیرد. بنابراین دقت در حمل، بارگیری و نصب ناودانی گالوانیزه اهمیت زیادی دارد.